در ادامه سلسه مباحث دوست و همنشین در کلام بزرگان ، بیاناتی را از استاد معظم حضرت آیت الله دکتر روح الله قرهی در ادامه تقدیم می نماییم. جهت مشاهده مطالب قبلی اینجا کلیک کنید.
در ادامه سلسه مباحث دوست و همنشین در کلام بزرگان ، بیاناتی را از استاد معظم حضرت آیت الله دکتر روح الله قرهی در ادامه تقدیم می نماییم. جهت مشاهده مطالب قبلی اینجا کلیک کنید.
کلیپی از بیانات حضرت آیت الله قرهی درباره استغار در ماه رجب همراه با مناجات سوزناک ایشان با حضرت صاحب زمان (عج)
یکی از سوالاتی که ممکن است برای برخی از دوستان پیش بیاید این است که ما از کجا بفهمیم که عملمان را برای خدا انجام داده اید یا مرتکب ریا شده ایم؟
نکته ای از یکی از جلسات درس اخلاق آیت الله قرهی به محضرتان تقدیم می گردد:
" خدا آیتالله مولوی قندهاری(اعلی اللّه مقامه الشّریف)، آن کنز خفیّ الهی را رحمت کند، ایشان میفرمودند: در این نکته تأمّل کنید که آسیّد ابوالحسن اصفهانی(اعلی اللّه مقامه الشّریف) میفرمودند
شاید یکی از جذابیت های عرفان و سیروسلوک برای بعضی ها ، دستیابی به کرامت و مقامات معنوی باشد. اگر به تیراژ برخی از کتب به اصطلاح عرفان موجود در بازار نگاهی بیندازیم می بینم کتبی که به کرامت عرفا پرداخته اند بیشترین فروش را دارند مثلا فلان عارف طی الارض داشت فلانی فلان کار را می کرد و غیره.
حتی مرحوم آیت الله بهجت در بین عامه مردم تا نام برده می شود می گویند بله ایشان دارای چشم برزخی بود.
در این زمینه بریده ای از یکی از جلسات درس اخلاق آیت الله قرهی محضر دوستان عزیز تقدیم می گردد.
" کسانی که معرفت پیدا میکنند، میخواهند بنده خدا شوند، آنها دنبال مقامات نیستند، بلکه مقامات خودش میآید. اینها ذکر نمیگویند که طیّالارض یاد بگیرند، بلکه ناخودآگاه میبینند طیّالارض دارند. یکدفعه میبینند در محضر حضرت ثامنالحجج(علیه آلاف التّحیّه و الثّناء) هستند، تعجّب میکنند، این طرف و آن طرف را نگاه میکنند، خودشان را نیشگون میگیرند و میزنند، سرشان را دست می زنند، میبینند خونی نیامده، بعد میگویند: پس چطور از دیوار رد شدم؟!