معاشرت و هم نشینی با افراد 2

در ادامه سلسه مباحث دوست و همنشین در کلام بزرگان ، بیاناتی را از استاد معظم حضرت آیت الله دکتر روح الله قرهی در ادامه تقدیم می نماییم. جهت مشاهده مطالب قبلی اینجا کلیک کنید.

 

برایاین که این ذکر و یادهم درست شود، یک راه این است که انسان باید جلیس و هم‌نشین خودش را انتخاب کند. هم‌نشین الهی، انسان را الهی می‌کند و هم‌نشین شیطانی، انسان را شیطانی می‌کند.

خیلی‌ها بودند که یک جلسه الهی، آن‌ها را دگرگون کرد، «ان للّه فی‏ أیّام‏ دهرکم‏ نفحات ألا فتعرضوا لها» . خودشان را در معرض نفحات الهی قراردادند و حالشان، حال الهی شد و عوض شدند. منتها چطور عوض شدند؟ دیگر ادامه دادند ولطف خدا هم شامل حالشان شد. اگر لطف خدا نبود، این را نمی‌فهمیدند و درک نمی‌کردند.این لطف پروردگار عالم است که فهمیدند الآن که من عوض شدم، به واسطه جلیس و هم‌نشین بود، به واسطه این بود که رفیق خوبی دارم و به من تذکر داد، مجلس خوبی رفتم، من را عوض کرد و ....

دوست خوب، انسان را بالامی‌برد. امام راحل عظیم‌الشّأن (اعلی اللّه مقامه الشّریف) ، خودش، امام العارفین است و در عرفان، معرفت بالا و والایی دارد، امّایک رفیق دارد که آن‌قدر ایشان را دوست دارد که حتّی آن زمانی که امامت را بر عهدهداشت - که بیان کردم قبل از ظهور، یک دوره تمرین امام و امّت است - یاد رفیقش بودو به خصوص در مواردی که بر امام سخت می‌گذشت (به واسطه نفهمیدن برخی از سیاسیون کهمتوجّه نمی‌شدند امام چه می‌گوید و قلب ایشان را به رنج می‌انداختند) و دلش ازدنیا و مافیها می‌گرفت، به حاج سیّد احمد آقا (اعلیاللّه مقامه الشّریف) می‌گفت: تماس بگیرید و بگویید:ایشان اگر می‌شود، محبّت کنند و به پیش ما بیایند. آن کیست؟ آن مرد الهی، آقامعلّم دامغانی (اعلی اللّه مقامه الشّریف) است.رفیق امام بود و تا آخر هم این رفاقت ادامه داشت.

لذا انسان باید بداند کهراه نجات، همین جلیس است. راه موفّقیّت این است که یک عمل خوب را جدّی انجام بدهدو تا آخر برود.

لذا در باب عمل اخلاقی،روایتی از امیرالمؤمنین داریم که فرمودند: شما یک عمل نیکو را انجام بدهید، منتهامستمر باشد و آن را رها نکنید - به تعبیر عامیانه خودمان از این شاخه به آن شاخه نپریم و به یک عمل خوب، استمرار داشته باشیم - باعث می‌شود اعمال خوب دیگر هم برایتانبه وجود بیاید. منتها آغاز آن از کجا بود؟

آغاز این مطلب، از این بودکه اصرار داشتی یک عمل خوب را انجام بدهی و دیگر رهایش نکنی. نه این که یک هفته،دو هفته، یک ماه، صد روز، یک سال و ... انجام بدهی، بلکه تا آخر ادامه بدهی ورهایش نکنی و بفهمی که باید ادامه دهی؛ در این صورت، طبق روایت امیرالمؤمنین، هم خدا این عمل را که در آن، استمرار داشتی، می‌پسندد و هم عامل برای اعمال خوب دیگرمی‌شود.

این را برای همین بحثمان بیانکردم، وقتی فهمیدی جلیس و همنشین و جلسه خوب حالم را عوض کرد، دیگر آن را ادامه بدهی و جلو بروی، موفّق خواهی بود.

اتّفاقاً یکی از همزات شیاطین این است که تبیین به این می‌کند: دوستت که رفیق خوب و الهی است و شما رایاد خدا می‌اندازد و با خدا و قرآن و اهل‌بیت، آشتی می‌دهد، تکراری شده و رهایش کن. به تعبیر عامیانه رفیقت دلت را می‌زند.

در حالی که اگر رفیق، رفیق خوب است، همان را تا آخر داشته باش تا یک موقع فریب نخوری. این‌ها نکاتی عالی است که باید در آن‌ها خیلی تأمّل کرد.

 نشانی کانال ما در تلگرام : @ manzelgah