معنی "اطلبوا العلم ولو بالصین" چیست؟
بعضی از احادیث در بین عموم مردم معروف هستند و خیلی در سخنانشان استفاده و به آن استناد می کنند در حالیکه برداشت آن ها از آن حدیث اشتباه می باشد.
یکی از این احادیث که برداشت های غلط زیادی از آن شده ، حدیث " اطلبوا العلم ولو بالصین " 1 می باشد.
یادمه در یکی از جلسات یک روحانی داشت درباره ازدواج صحبت می کرد و مدام از نظریات غربی ها درباره ازدواج استفاده می کرد. ایشون هم پس از اینکه بنده یک بحث طولانی با ایشان داشتم که چرا این نظزیات غربی ها را بیان می کنید ، یکی از پاسخ هایی که به من داد همین حدیث " اطلبوا العلم ولو بالصین " بود.
حال بررسی حدیث :
یکی از روش هایی که علامه طباطبایی در تفسیر پایه گذاری کردند همان روش تفسیر قرآن به وسیله خود قرآن بود. این معنای آیات قرآن را با استفاده از آیات دیگر یافتن.
درباره کلام و احادیث معصوم هم بهترین راه ترجمه کلامشان با استفاده از احادیث دیگر ائمه است.
ما نیز از همین روش بهره می گیرم .
حدیث اول : "قَالَ عَلِیٌّ ع اطْلُبُوا الْعِلْمَ وَ لَوْ بِالصِّینِ وَ هُوَ عِلْمُ مَعْرِفَةِ النَّفْسِ وَ فِیهِ مَعْرِفَةُ الرَّبِّ عَزَّ وَ جَل"2
در این حدیث حضرت می فرمایند مراد از علمی که باید در چین به دنبال آن بود علم معرفت النفس است که سبب معرفت خداوند عزوجل می شود." من عرف نفسه عرف ربه ".
پس علوم نظامی ، مهندسی ، تجربی و علومی از این قبیل منظور نیست بلکه منظور از علمی که در جستجوی آن حتی به چین هم باید سفر کرد ( مراد از چین احتمالا کنایه از دوری باشد) علم معرفت النفس است.
حدیث دوم : "مَا رُوِیَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ قَالَ دَخَلْتُ عَلَى الصَّادِقِ ع فَقَالَ لِی مَنْ بِالْبَابِ قُلْتُ رَجُلٌ مِنَ الصِّینِ قَالَ فَأَدْخَلَهُ فَلَمَّا دَخَلَ قَالَ لَهُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع هَلْ تَعْرِفُونَنَا بِالصِّینِ قَالَ نَعَمْ یَا سَیِّدِی قَالَ وَ بِمَا ذَا تَعْرِفُونَنَا قَالَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنَّ عِنْدَنَا شَجَرَةً تَحْمِلُ کُلَّ سَنَةٍ وَرْداً یَتَلَوَّنُ فِی کُلِّ یَوْمٍ مَرَّتَیْنِ فَإِذَا کَانَ أَوَّلُ النَّهَارِ نَجِدُ مَکْتُوباً عَلَیْهِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ إِذَا کَانَ آخِرُ النَّهَارِ فَإِنَّا نَجِدُ مَکْتُوباً عَلَیْهِ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ عَلِیٌّ خَلِیفَةُ رَسُولِ اللَّه ".
محمّد بن سنان مىگوید: در خانه امام صادق- علیه السّلام- وارد شدم، حضرت فرمود: دم درب خانه کیست؟
گفتم: مردى از چین است.
فرمود: داخل شود. وقتى که آن مرد خدمت امام صادق آمد، حضرت از او پرسید آیا در چین ما را مىشناسند؟
آن مرد گفت: آرى، اى آقاى من! حضرت پرسید: با چه چیزى ما را مىشناسند؟
آن مرد گفت: اى فرزند رسول خدا! ما در آنجا درختى داریم که هر سال گلهایى مىآورد که هر روز دو بار رنگشان عوض مىشود، در ابتداى روز در آن نوشته مىشود: «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ» و پایان روز نوشته مىشود: «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ، على خلیفة رسول اللَّه» 3
ترجیح می دهم هیچ شرحی بر این حدیث ندهم.
1. شیخ حر عاملى، وسائل الشیعة ؛ ج27 ؛ ص27 ، مجلسی بحار الأنوار (ط - بیروت) ؛ ج1 ؛ ص177
خیلی ممنون ازمطالبتون
لطفا منبع آیه** من عرف نفسه عرف ربه**رو ذکرکنید؟؟؟؟