متن زیر درس اخلاق آیت الله صدیقی در تاریخ 16 اردیبهشت سال 91 در دانشگاه امیر کبیر
می باشدکه توسط وبلاگ گریه از روی نوار پیاده گشته است . انشالله به زودی قسمت دوم این سخنرانی نیز به محضرتان تقدیم می گردد.
" وجود مبارک امام حسین ( ع ) در این عبارت زیبا خدا را با اسمای حسنایش یاد می کند ، یا بدیع یا بدیع ، مسئله مبدع بودن خدا ، یعنی آغازگر بودن خدا ، یعنی نو آفرینی خدا .
عرفای ما یک عبارتی دارند ، می فرمایند لا تکرار فی تجلی ؛ خداوند متعال عالم خلقت را جلوه ی خودش قرار داده ، جلوه در قرآن هم آمده " فلما تجلی ربه للجبل جعله دکا وخر موسی صعقا " ، ولی در قرآن کریم اونی که به وفور یاد شده است ، آیه است. تمامی موجوات آیه اند، نشانه اند ، آینه ی صفات حق تعالایند، و خداوند متعال این جلوه ای که از طریق موجودات برای ما دلبری کرده ، خدا به ما دل داده موجودات غیر انسانی دل ندارند ، ملک دل نداره ، گیاه و سنگ و خاک و گل و ریحان دل ندارند. لذا آنها سیرشون با ما تفاوت داره ، ولی بشر تابع دلش هست
